دربست

این وبلاگ واگذار نمی شود!

يكشنبه, ۱۰ خرداد ۱۳۹۴، ۰۵:۳۵ ب.ظ



خیلی وقت بود این کتاب در قفسه ی کتاب آسمان داشت خاک می خورد و هیچ کس نمی خریدش. نمی دانم چرا توی این چند وقت کسی طرفش نرفته. شاید واقعا نمی دانسته اند چه کتابی است و چه داستانی دارد این وبلاگ...

معمولا وبلاگ نویس ها اسم کتاب را که میخوانند ترغیب می شوند برای برداشتن و ورق زدنش. به این بهانه قسمتی از خاک لای برگه هایش می رود. ولی باز هم هر چه فکر میکنم نمی فهمم چرا تا به حال کسی نخریده اش.

وقتی کتاب را از قفسه برداشتم و خاک رویش را تمیز کردم جملات پشت کتاب را خواندم.

زال نوجوانی آبادانی است که در دوران جنگ یکی از همسایه ها دسته کلیدی به او سپرده اند تا وقتی برگشتند آن را پس بگیرند. زال، دلباخته فریبا دختر همسایه بوده ولی فریبا نسبت به او احساسی نداشته است. حالا بعد از سی و چند سال وبلاگی به نام دسته کلید به راه می افتد و اتفاق های تازه ای را به دنبال دارد.

اصلا خوب نوشته نشده اند ولی همین که فهمیدم داستان مربوط می شود به سی و چند سال قبل و از آن داستان هایی است که در حاشیه جنگ اتفاق افتاده بیشتر مشتاق شدم که بخوانمش. راستش ما وبلاگ نویس ها عاشق حاشیه ایم.


دید یک وبلاگ نویس به کتاب:

اگر بخواهم به عنوان یک وبلاگ نویس به کتاب نگاه کنم، این کتاب خوبی هایی دارد و بدی هایی.

کتاب قالب یک وبلاگ را نشان می دهد به همراه نظرهایش. یعنی صفحات کتاب صفحات یک وبلاگ است. خوبی این وبلاگ این است که هر روز بروز می شود. خوبی اش این است که وبلاگ نویس می رود دنبال داستان وبلاگش. البته درست است وبلاگ نویس در اصل داستان نویس است ولی در هر حال در فضای وبلاگ می نویسد.

این وبلاگ بد آموزی هایی هم دارد. وبلاگ نویس به نظراتش جواب نمی دهد. گاهی اوقات نظراتش را در پست بعدی جواب میدهد. اصلا خود اسم کتاب بد آموزی دارد. مگروبلاگ را  واگذار می کنند؟ واگذار کردن وبلاگ یعنی فاجعه. یعنی یک مرض که می تواند یک وبلاگ نویس را از پا در بیاورد.

توصیه میکنم این کتاب را بخوانید ولی مواظب وبلاگتان باشید. نکند مریض شوید.

این وبلاگ اولین کتابی بود که از فرهاد حسن زاده خواندم و بهانه خوبی شد برای خواندن کتاب های دیگر ایشان.




پی نوشت:

+ کتاب آسمان یکی از آن کتاب فروشی های خوب است که وقتی واردش می شوی بدون کتاب نمی توانی بیرون بیایی.

+ ما به وبلاگ نویس هایی که مشکل دارند در بروز کردن وبلاگشان می گوییم مریض.

نظرات (۱)

  • سیده زهرا میم
  • این کتاب ایده و داستان  قشنگی داشت ولی متاسفانه حسن زاده به بدترین شکل ممکن پایان بندیش کرد ، بدی نویسنده های ایرانی همینه که سوژه ها رو به گند می کشن !
    پاسخ:
    با اینکه شاید پایان داستانش اونقدر خوب نباشه موافقم و مخاطب هم خوشش نمیاد ولی این که نویسنده های ایرانی سوژه ها رو به گند میکشن واقعا بی انصافیه. نویسنده خوب فراوون داریم.
    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
    تجدید کد امنیتی