زندگی عمیق حسینی...
- ۰ نظر
- ۱۵ خرداد ۹۵ ، ۱۰:۳۶
ای کاش همه سینماگران چنین طرز فکری داشتند...
پی نوشت:
محمد باقر مفیدی کیا، کارگردان فیلم لکه، تنها هنرمندی بود که امسال جایزه ویژه ننه عصمت را گرفت.
همه می گویند نمی شود. می گویند امسال خیلی سخت گرفته اند. می گویند امسال حتی گفته اند ویزا هم تهیه کنید بعد تو می خواهی با کارت ملی بروی؟
این روز ها وقتی این حرف ها را از اطرافیانم می شنوم بدجور دلم می گیرد. راستش می ترسم. می ترسم از نطلبیدن آقا.
***
رفقایم می دانند. وقتی دلم می گیرد معمولا مداحی گوش می دهم. زمزمه این روزهای من شده این مداحی:
این روز ها آدم های گل زیاد دور و برم پیدا می شوند. دوستان گل و دوست داشتنی ام. اما دوستان گلم از نوع شمعدانی اند. «گل های شمعدانی همه دور من هستند...!!!» از دور جذاب به نظر می رسند و قابل اعتماد ولی وقتی دست روی شانه شان می گذاری و میخواهی حرف بزنی بویشان خفه ات می کند. راستش پشیمان شده ام از حرف زدن با دوستانم.
عید شده است و همه به دنبال سررسید و تقویم های سال جدید هستند.
اما من با کوله پشتی...
وقتی پشت به نور میکنی ناچاری به دنبال سایهات بروی...
همین چند روز پیش بود که khamenei.ir مهمترین جمله رهبری در سال 93 را از دید مردم روی صفحهاش برد. نظر خودم جملهای بود که سوم شد. به درک! خیلی برایم جالب بود وقتی این جمله را شنیدم. یعنی معلوم بود هیچ کدام از این تحریمها برای آقا اهمیتی ندارد. خیلی حرفهای دیگری دارم برای این جمله. بماند برای بعد.
داشتم توی عکسهای روز پنجم و ششم نمایشگاه توانمندیهای رسانه میچرخیدم که به این عکس برخوردم.
ما آن شب رفتهبودیم آنجا تا کسی را ببینیم ولی متاسفانه آن بنده خدا نیامد. خدا را شکر که حداقل عکسمان ثبت شده تا الان بتوانیم بگوییم «ما بچههای نشریه و نمایشگاه رسانهها همون موقع یهویی!»
اصلا حال و روز خوشی ندارم. دیگر هیچکس برای درد دل پیدا نمیشود.
آن یکی که میرود درد دلهای ما را با وبلاگش میگوید و در قالب پست نشر میدهد.
آن یکی هم که تا ما را میبیند به فکر همه چیز هست جز این دل واماندهی ما ...
«من از این اوضاع راضی نیستم، اما سکوت میکنم.»