قضیه نشریه را که می دانید،همان نوشتن زوری و ...
حالا وقتی می بینم بچه ها آنقدر به این نشریه لطف دارند که مطالب آن را حتی نگاه هم نمی اندازند مگر فقط کاریکاتوری یا عکسی باشد که آن هم در ذات همه ی ماست؛وقتی این را می بینم که با نشریه موشک درست می شود یا اگر هم جلو رویمان خجالت بکشند آنقدر تا می زنند که چیزی ازش نماند.
وقتی این را می بینم به آینده ی این نشریه بیشتر امیدوار می شوم.
چند ماه پیش به من یک مسئولیت دادند و از آن به بعد هم تعریف و تمجید و فلان و... که نکنه من کارم رو انجام ندم و اون قسمت از کار بیفتد(چون در این وضعیت هیچکس غیر از من نمی توانست از پس این کار برآید)
خلاصه حالا که ما این مسئولیت را قبول کردیم و زخم زبون هایش را هم شنیدیم یکی آمده برای ما شاخ شده که آقا من از شما بهترم و من در فلان جا این کار را انجام می دادم و هزار حرف دیگر....
می خواستم این را بگویم که همیشه پشت هر مرد موفق آدمی هست که نمی خواهد آن مرد موفق باشد یا به عبارت دیگر یک آدمی هست که چشم دیدن موفقیت آن آدم را ندارد
