نویسندگی (2)

وقتی از دوستان وبلاگ نویسم می پرسم که چرا وبلاگتان بروز نمی شود می گویند "درگیر کاری هستم و این روزها خیلی سرم شلوغ است." راست هم میگویند. سرشان واقعا شلوغ است. این را می شود از قیافه شان هم فهمید.

این روز ها درگیر تدوین فیلمی هستم که خیلی برایش وقت گذاشته شده تا رسیده به اینجا. از فیلم برداری گرفته تا مراحل ساختش. حالا که رسیده به تدوین من هم خودم را ملزم می دانم تمام وقتم را بگذارم برایش. اما گاهی وقت ها واقعا خسته می شوم. مثلا وقتی هرکار می کنم آن چیزی که می خواهم نمی شود. البته این جور مواقع یا از خودم ناراحت میشوم که چرا هنوز آنقدر حرفه ای نیستم که این کارها برایم آب خوردن باشد و یا از فیلم بردار که چرا فیلم بهتری نگرفته است. معمولا این جور مواقع پناه می برم به نرم افزاری به نام ورد. نرم افزار خوبی است. من یکی خیلی قبولش دارم. بازش که می کنی یک صفحه سفید می بینی که باید پرش کنی. باید آنقدر حرف بزنی که پر شود. حرف هایی که فقط وبلاگت می تواند بشنود.

پی‎نوشت:

هنوز حرف هایم با وبلاگم درباره فیلم تمام نشده.