هیس! آدم ها فریاد نمی‎زنند...

با سلام

اخیرا دیده شده است که دوست و وبلاگ نویس عزیزمان تهدید به انتقاد از وبلاگ نویسان محترم کرده است.

فرد مذکور با تهدید و لحنی تند اظهار داشته است که از همه انتقاد می‎کند و هیچ ترسی هم ندارد و اگر هم کسی اعتراضی کند با حمله ای سایبری اطلاعات شخصی وبلاگ نویسان را منتشر می‎کند.

اینجانب محمد دارینی در اعتراض به حرکت این فرد لازم می‎بینم چند نکته اساسی را یادآور شوم: 

1.  دوستان عزیز وبلاگ جایی‎ست برای گفتن حرف هایی که نمی‎توان جای دیگری زد نه جایی برای گرد و خاک بلند کردن و از این قبیل کار ها
2. دوست عزیز، نوشتن نقد که با تخریب دیگران همراه باشد کار زیاد سختی نیست و حتی بچه های کوچه و بازار هم می‎توانند بنویسند. هنر نویسنده نوشتن نقدی‎ست که با طنز همراه باشد و وقتی فرد نقد شونده خودش می‎خواند لذت ببرد.
3. دوست عزیز، من نمی‎خواهم فضای معنوی وبلاگ را تبدیل شود به میدان مبارزه.
4. مورد آخر هم اینکه ما همه دوست و برادریم؛ امیدوارم اگر هم قرار است نقدی صورت بگیرد، نقد سازنده باشد.

امیدوارم به کسی برنخورد.

حاضرم قسم بخورم از نوشتن این مطالب هدف خاصی را دنبال نمی‎کنم و تنها هدفم یادآوری بعضی مطالب به سروران عزیز بود.

پیشگیری بهتر از درمان است.

والسلام...