ایذا مومن
پنجشنبه, ۸ خرداد ۱۳۹۳، ۱۰:۲۶ ق.ظ
«مومن احوالش را از مومن مخفی نمیکند»
این جمله چند روزیست خیلی دارد آزارم میدهد؛ حتی بیشتر آنکه...
هر چه با خود فکر میکنم میبینم احوالی ندارم که بخواهم مخفی کنم. منظورش را نمیفهمم.
یعنی واقعا من چیزی دارم که باید به او بگویم؟
آیا ایذا مومن کار خوبیست؟
(البته فکر میکنم تحت تاثیر جمله ی من که گفتم:«آدم اگر آدم باشد غلطی که کرده را انکار نمیکند.» او هم خواست حرفی زده باشد.)
