احادیث کنکوری
چند هفته ای می شود هر فرصتی که به دست می آورم صرف پیدا کردن روایات و احادیث کنکوری می کنم.
از جایی که معدود مخاطب های این وبلاگ کنکوری اند و اهل دانشگاه پیش بیی می شود منظور نویسنده را از احادیث کنکوری متوجه نشوند. بهتر است موضوع را کمی باز کنم.
معمولا همه بچه کنکوری ها تا می رسند به تابستان قبل از کنکور و می خواهند برنامه خود را استارت بزنند می گردند دنبال جملاتی که بهشان انگیزه و روحیه مضاعف برای درس خواندن بدهد. می گردند دنبال جملات شکسپیر و دکتر شریعتی و ...
نمی گویم کار بدی است. خیلی هم کار خوبی است. ولی نمیدانم چرا از همان اولش هم من با این گونه جملات مشکل داشتم. مخوصا وقتی می رفتم خانه دوستم و اتاقش را می دیدم که دور تا دورش پر شده از همین جور جملات خیلی حالم خراب میشد. بوی گند درس و کنکور را به خوبی می شد استشمام کرد. تا به حال دلیلی برای خودم پیدا نکرده ام که بخواهم این جور جملات را حفظ کنم و بچسبانم روی دیوار اتاقم تا همیشه جلو چشمم باشد. الان هم که دور تا دور اتاقم پر شده از کارهایی که میخواهم انجام بدهم یا کار هایی که باید بهشان فکر کنم. کلا این جوری راحت ترم. د.ست ندارم اتاقم بوی درس و مدرسه بدهد.
این ها را گفتم تا بگویم همین چند روز پیش یک حدیث ناب کنکوری از حضرت علی علیه السلام پیدا کردم و چسباندم روی قسمت تگ های مغزم تا هر وقت میخواهم کار بکنم یاش بیفتم.
"اگر از آنچه گذشته است عبرت میگرفتی آنچه را مانده است قدر میدانستی"
حضرت علی علیه السلام
بیکاری بد دردیه...
از روی بیکاری از اول هرچی مطلب گداشته بودی خوندم همین الان، چندتا سوال برام پیش اومد:
1)مجموعه موجودات مجموعه چرا تعطیل شده؟
2)ادامه داستان اون مورچه جوان چی شد؟
3)اسم قبلیم قشنگتر بود(این یکی سوال نبود)
4) اون"یک بصائری" قلابی کی بود؟ اونم شناختی؟
5)واقعا اون اولا رو اعصاب بودم؟؟؟؟
6)چرا وبلاگ مهدی اقای اسماعیل زاده تو لینک های هیچکدومتون نیس؟؟؟
7) یعنی من باید از روی نظر ها بفهمم که مهدی هم وبلاگ داره تا اونجا هم پارازیت بندازم؟؟؟؟
...........
این حدیثی هم که گذاشتی خیلی بهم روحیه داد