اجازه هست؟!!!

 

آقا اجازه...؟!

می‎تونم بیام تو...؟!!!

 

پی نوشت:

خیلی وقت بود اجازه نداده بود برم حرمش... 

حال این روزهای من

شب عاشورا وقتی کربلا برنده شدم یا به اصطلاح رفقا کربلایی شدم حال و هوای عجیبی داشتم. چهره بچه هایی که حسرت کربلا به دلشان مانده بود خیلی دیدنی بود. آن‎شب هر کس را که می‎دیدم دارد با حسرت نگاهم می‎کنم به طرفش می‎رفتم و او را بغل می‎کردم و می‎گفتم: ان‎شاالله فردا شب شما هم کربلایی میشی.

گذشت آن روزها که فکر می‎کردم کربلا رفتن به همین راحتی است که آخر هیئت اسمت را بخوانند و یک عده بیایند و سرشان را بگذارند روی شانه‎ات و اشک بریزند که خوش بحالت که توفیق داشتی و بعد از چند روز هم راهی کربلا شوی.

این روزها فکر کردن به شب عاشورای هیئت خودمان بدجور اذیتم می‎کند. این روزها نگاه کردن به ساعت یکی از رفقا که داده بود تا ببرم متبرکش کنم اشکم را درمی‎آورد. این روزها دیدن عکس پیرمردی که تقریبا همه کارهایش را برای کربلا رفتن کرده بود (از گذرنامه گرفته تا کارهای دیگرش) ولی مهلت پیدا نکرد که برود بدجور نگرانم می‎کند.

این روزها، بیشتر از قبل، به مرگ فکر می‎کنم. می‎ترسم که مهلت رفتن پیدا نکنم.

پی‎نوشت:

عکس مربوط به صفحه دسکتاپ این روزهای سیستمم است.

لازم به ذکر است عکس آقا و آن جمله‎هایی که چند روز پیش فرمودند هیچ ربطی به مطلبم ندارد. مقصود آن بیت شعر گوشه صفحه است.

چرا؟!!!

چرا؟!!!

نه، واقعا چرا؟!!!

پی نوشت:

جهاد سبزوار در یک شاهکار فرهنگی یادمان شهدای سبزوار را تخریب کرد!

هیئت هفتگی...

داشت کم‎کم سرخی سینه‎ها از بین می‎رفت...

خنده تلخ...

خیلی خنده‏‎دار است...

کلاس صدابرداری هیئتی به حد نصاب نرسید...

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

پ.ن: این عکس تو صفحه‎ای بود که اطلاعیه‎ی کلاس ها هم بود.

اگر دیدی جوانی ...

اصلا حال و روز خوشی ندارم. دیگر هیچ‎کس برای درد دل پیدا نمی‎شود.

آن یکی که می‎رود درد دل‎های ما را با وبلاگش می‎گوید و در قالب پست نشر می‎دهد.

آن یکی هم که تا ما را می‎بیند به فکر همه چیز هست جز این دل وامانده‎ی ما ...

سکوت همیشه علامت رضا نیست...

«من از این اوضاع راضی نیستم، اما سکوت می‎کنم.»

...

خیلی دوست دارم زود ایام شهادت تمام شود و پیرهن مشکی‎ام را در بیاورم.

وقتی چشمم به پیرهنم می‎افتد...

فقط یک حرف بس است...

وزیر امور خارجه: آمریکا با یک بمبش می‎تواند تمام سیستم نظامی ما را در هم بشکند.

وزیر علوم: متاسفم که سیستم اطلاعاتی کشور انقدر عقب مانده است.

خود رئیس جمهور: بروید به جهنم...

مشاور فرهنگی رئیس جمهور: رئیس جمهور عصبانی نبود ولی صریح بود.

فرمانده کل قوا: اگر غلطی از رژیم صهیونیستی سر بزند، جمهوری اسلامی تل آویو و حیفا را با خاک یکسان خواهد کرد.

سیاست امروز جهان

جالب شده‎است اوضاع و احوال امروز سیاست جهان.

یکی آن طرف مشغول مذاکره است و یکی این طرف مشغول خون دادن...

کمی به دور و برت نگاه کن...

سرگرم شده‎ایم...